Scheefgroei
Het is zo'n dertig jaar geleden. Ik moest wachten op het einde van een internationale bijeenkomst en het bleef maar duren. Zo'n nachtje doorbrengen zonder iets te kunnen doen is niet aantrekkelijk en ik nestelde me in een cabine van de vertalers in een bureaustoel waarvan de leuning kon achterover gedrukt worden door middel van een sterke veer. Mijn voeten steunden tegen het bureaublad en… ik viel in slaap.
Bij het ontwaken was ik volledig verkrampt en stond mijn heup schuin. Het was een mal zicht, en ik kon alleen rechtop lopen indien één voet op het voetpad stond en de tweede een verdiepinkje lager op de straatstenen…
De huisdokter (oud, en ook met rugproblemen) verwees mij naar "een kraker" in Brussel. Hij legde me op mijn zij en met één ferme slag zat mijn heup terug op zijn plaats. Maar een poosje later stopten zowel "de kraker" als mijn huisarts met hun praktijk wegens hun leeftijd..
En de problemen bleven: rugpijn, schuine heup, verkrampingen en zelfs volledige blokkering zodat ik met een ambulance van het werk naar het ziekenhuis gebracht werd.
Als ik een broek kocht moesten er afzonderlijke afmetingen genomen worden van mijn rechter- en mijn linkerbeen.
Na een laatste volledige blokkering met spierspasmes tot gevolg, waarbij de huisarts mij intraveneus moest inspuiten met een kalmeringsmiddel, was de maat vol. Een kennis gaf mij het adres van een goede chiropractor.
Met weinig enthousiasme maakte ik drie jaar geleden een afspraak, en hij stelde me onmiddellijk gerust dat er een oplossing was. En inderdaad, na drie kort opeen volgende behandelingen liep ik rechtop. Geen scheef lichaam meer, geen zeurende pijn. Nu had ik dertig jaar afgezien zonder dat ook maar één arts of specialist mij het advies gaf om eens een chiropractor te consulteren.
Om de 12 weken een onderhoudsbehandeling en ik kan terug lange wandelingen aan en ik kan mijn hobby klettersteigen opnieuw tenvolle beleven.
En mijn broeken: tja, de pijpen kunnen nu even lang gemaakt worden…
Willy